در این مقاله قصد داریم که توضیحی از عزت نفس را داشته باشیم و همچنین راهکارهایی را برای افزایش اعتماد به نفس ارائه دهیم.
تعریف عزت نفس
تعریف ساختار عزت نفس کار ساده ای نیست ، زیرا مفهومی است که تاریخچه گسترده ای از تفسیرهای نظری را در اختیار دارد. تعریف مختصر و مشترک در ادبیات می تواند چنین باشد:
تمام قضاوت های ارزشیابی که فرد به خودش می دهد.
سه عنصر اساسی که به طور مداوم در همه تعاریف عزت نفس تکرار می شوند :
1- حضور فرد در یک سیستم که امکان مشاهده خود و در نتیجه خودشناسی را فراهم می آورد.
2- جنبه ارزشیابی که داوری کلی از خودشان می دهد.
3- جنبه عاطفی که به شما امکان می دهد عناصر توصیفی را به روشی مثبت یا منفی ارزیابی و در نظر بگیرید.
ساختار شناسی عزت نفس
عزت نفس پارادایم است که می تواند روز به روز از طریق راهبردهای شناختی ساخته شود.
اولین تعریف از مفهوم عزت نفس مربوط به ویلیام جیمز است ، که آن را نتیجه حاصل از مقایسه بین موفقیت هایی که در واقع فرد به دست می آورد و انتظارات در مورد آنها است ، تصور می کند.
چند سال بعد کولی و مید ، عزت نفس را محصولی تعریف می کنند که از تعامل با دیگران ناشی می شود ، که در طول زندگی به عنوان یک ارزیابی رفلکس از آنچه دیگران در مورد ما فکر می کنند ایجاد می شود.
در حقیقت ، عزت نفس شخص منحصراً از عوامل درونی فرد ناشی نمی شود ، بلکه به اصطلاح مقایسه هایی که فرد ، آگاهانه یا غیر از آن انجام می دهد ، با محیطی که در آن زندگی می کند ، تأثیر خاصی نیز دارد. فرایند شکل گیری عزت نفس از دو مؤلفه تشکیل می شود: خود واقعی و خود ایده آل.
خود واقعی چیزی نیست جز یک دیدگاه عینی از تواناییهای شخص. به عبارت ساده تر می توان گفت : مطابق آنچه واقعاً هستیم .
خود ایده آل با چگونگی تمایل فرد مطابقت دارد. عزت نفس از نتایج تجربیات ما در مقایسه با انتظارات ایده آل ناشی می شود. هرچه اختلاف بین آنچه هستیم و آنچه دوست داریم باشد بیشتر باشد ، عزت نفس ما پایین تر خواهد بود.
حضور خود ایده آل می تواند محرک رشد باشد ، زیرا این امر باعث می شود اهداف را برای دستیابی به دست بیاورید ، اما اگر احساس کنید خیلی دور از واقعیت است ، می تواند نارضایتی و احساسات منفی دیگری ایجاد کند. برای کاهش این اختلاف ، فرد می تواند آرزوهای خود را تغییر اندازه دهد ، و بنابراین خود ایده آل را به شخصی که درک می شود نزدیک کند ، یا می تواند برای بهبود خود واقعی تلاش کند (برتی ، بمبی ، 2005).
داشتن عزت نفس بالا نتیجه اختلاف محدود بین خود واقعی و خود ایده آل است. این بدان معناست که چگونه می توان واقعاً تشخیص داد که هر دو نقاط قوت و ضعف را نیز دارید ، در تقویت نقاط ضعف خود ، قدردانی از نقاط قوت خود ، تلاش کنید. همه اینها بر باز بودن بیشتر به محیط ، استقلال بیشتر و اعتماد به نفس بیشتر در توانایی های خود شخص تأکید دارد.
افرادی که دارای عزت نفس و افزایش اعتماد به نفس بالایی هستند ، برای موفقیت در فعالیتی که به آنها اشتیاق دارند یا در رسیدن به هدفی که به آن اهمیت می دهند ، پشتکار بیشتری نشان می دهند و در عوض در مناطقی که سرمایه گذاری اندک داشته باشند ، کمتر مصمم هستند. اینها افرادی هستند که احتمالاً یک نقص را به صورت نسبی تغییر می دهند و در مشاغل جدیدی شرکت می کنند که به آنها کمک می کند فراموش کنند.
در مقابل ، اعتماد به نفس پایین می تواند به كاهش مشاركت و عدم اشتیاق منجر شود ، كه در شرایطی از تخریب كه در آن اختلاف و عدم تمایل غالب است ، تحقق می یابد. فقط نقاط ضعف شما تشخیص داده می شود ، در حالی که نقاط قوت شما مورد غفلت واقع می شود. غالباً ما از ترس از پذیرش دیگران ، حتی از بی اهمیت ترین شرایط فرار می کنیم. یکی آسیب پذیرتر و خودمختارتر است. افراد با عزت نفس پایین هنگام رسیدن به یک هدف بسیار راحت تر تسلیم می شوند ، به خصوص اگر با مشکل روبرو شوند یا برخلاف تصور آنها نظر خود را احساس کنند.
اینها افرادی هستند که برای کنار گذاشتن احساس ناامیدی و تلخی در ارتباط با تجربه یک شکست تلاش می کنند. علاوه بر این ، در مواجهه با انتقاد ، نسبت به شدت و مدت ناراحتی ایجاد شده بسیار حساس هستند.
اما چه چیزی باعث می شود فرد بتواند مثبت یا منفی را ارزیابی کند؟ خوب ، در مورد سه فرآیند اساسی ، خود ارزیابی وجود دارد:
1- اختصاص داوری توسط دیگران ، چه مستقیم و چه غیرمستقیم. این به اصطلاح “آینه اجتماعی” است: از طریق نظرات منتسب به افراد مهم ، خود را تعریف می کنیم.
2- رویارویی اجتماعی: یعنی فرد با مقایسه خود با افراد اطراف خود ، خود را ارزیابی می کند و از این رویارویی یک ارزیابی بوجود می آید.
3- فرایند خود مشاهده: فرد همچنین می تواند با مشاهده خود و تشخیص تفاوت های بین خود و دیگران ، خود را ارزیابی کند. کلی (1955) ، پدر روانشناسی ساخت و ساز شخصی ، به عنوان مثال هر شخص را “دانشمند” می داند که مشاهده می کند ، تفسیر می کند (یعنی: به تجربیات خود معنا می دهد) و هرگونه رفتار یا رویدادی ، ساختاری ، از جمله موارد دیگر را پیش بینی می کند. خود نظریه برای تسهیل حفظ عزت نفس.
عزت نفس و آرمان ها
در عمل ، فرض اصلی این نظریه این است که افراد از طریق آرمانها و اهداف حرکت می کنند و مسیرشان را به سمت آنها رصد می کنند و پیوسته درک رفتار خود را با توجه به استانداردهای مرجع مقایسه می کنند. وقتی فرد اختلاف بین وضعیت فعلی خود و هدف را درک می کند ، به دنبال راهبردهای رفتاری برای کاهش این اختلاف است.
افراد از طریق چندین هواپیمای ایده آل حرکت می کنند ، برخی با عادات بتونی (“ایده آل برای رفتن به ورزشگاه هفته ای 2 بار”) مرتبط هستند ، برخی دیگر با ایده آل های انتزاعی تر برای تحقق (“تبدیل شدن به یک فرد ورزشی و پویا”) مرتبط هستند. به طور کلی ، درک فاصله بین چگونگی ما و چگونه می خواهیم دوست داشته باشیم احساسات منفی غم را ایجاد می کند ، به گونه ای که ما به نوعی هدایت می شویم تا این اختلاف درک شده را به حداقل برسانیم. با این وجود ، دو نوع آرمان مورد مطالعه قرار گرفته است: آرمان ها به درستی فهمیده شده ، یا تجربیات ، مفاهیم و معیارهای مرجع برای هدف گذاری و ارجاع به آنها و ایده آل های منفی (از ترس از خود) یا موقعیت ها ، افراد (واقعی یا نمادین) ، اهداف و شرایط که مردم سعی می کنند از هم فاصله بگیرند و از خود دور شوند زیرا داوری منفی دارند.
به طور کلی ، عقل سلیم و ادبیات نقش منفی آرمان ها بر عزت نفس را فرض می کنند ، به ویژه اگر بیش از حد جاه طلب و دست نیافتنی باشند (مارش ، 1993).
به طور کلی می توان گفت با وجود ارزش مشخصی که خودتنظیم در قبال اهداف برای جامعه دارد ، از آنجایی که فرد را به سمت پیشرفت و تلاش در جهت اهداف جدید سوق می دهد ، فرار از آرمان ها هزینه های فردی را از نظر منابع روانی و حس ارزش یک شخص
تحریفات شناختی عزت نفس
گاهی اوقات تحلیل های خود که به تعریف عزت نفس و افزایش اعتماد به نفس شخص کمک می کنند ، تحریفات شناختی او تحریف می شوند ، یعنی توسط افکاری که باعث عدم توجه به عزت نفس می شوند.
سکو و بک (1985) یک سری تحریفات شناختی را نشان می دهند که عبارتند از:
– استنتاج های شناختی ، که از طریق آنها افراد ایده های خودسرانه را بدون تأیید داده های واقعی و عینی بالغ می کنند.
– انتزاع های انتخابی ، که با استفاده از آنها ، یک جزئیات منفی کوچک برون مرزی می شود ، به صورت مصنوعی و نماینده شیوه وجود فرد می شود.
– برونگرایی های بیش از حد ، که برای ما منجر به تعمیم شروع می شود ، به عنوان مثال ، از یک ویژگی شخصیتی واحد که یک فرد را از هم متمایز می کند یا از یک اپیزود تجربی تنها که او را شخصیتی دیده است.
– به حداکثر رساندن ، که اجازه می دهد تا اثرات منفی یک عمل انجام شده را پیاده سازی کنیم.
– به حداقل رساندن ، که می تواند دامنه مثبت برخی از رویدادها را کاهش دهد.
– شخصی سازی ، که به فرد اجازه می دهد برای برخی از وقایع منفی احساس گناه کنند.
– اندیشه دوگانگی ، که در زمینه فرضیات مسئولیت ، امکان ایجاد تفاوت های ظریف را نمی دهد ، تحلیل را به سمت ساخت همه چیز و هیچ چیز سوق می دهد (دید سیاه و سفید).
عزت نفس و انتساب های علیت
روندی که فرد از طریق آن خود را ارزیابی می کند نیز ناشی از انتساب های علی است. به بیان ساده تر ، مردم اغلب سعی می کنند با پیوند دادن آن به یک علت ، یک واقعه را توضیح دهند. غالباً تمایل به انتساب موفقیت حاصل شده به یک امر خارجی برای شخص ، مانند شانس ، یا به یک علت درونی مانند سرسختی ، به عنوان مثال وجود دارد.
وینر در سال 1994 اظهار داشت كه اسناد را می توان با سه بعد تشخیص داد:
– محل کنترل: یعنی اگر علت موفقیت (یا عدم موفقیت) درونی یا بیرونی برای شخص باشد ؛
– پایداری: که برای آن علل می توانند با گذشت زمان پایدار یا ناپایدار باشند (برای مثال سهولت کار پایدار است ، در عوض شانس ناپایدار است)؛
– کنترل پذیری: همه دلایل را نمی توان با موضوع کنترل کرد.
به نظر می رسد انتساب دلایل پایدار ، کنترل پذیر و درونی فرد در صورت موفقیت باعث افزایش عزت نفس و افزایش اعتماد به نفس در فرد می شود.
از طرف دیگر ، انتساب دلایلی که برای خود خارجی است ، ناپایدار و کنترل آن دشوار است منجر به کاهش اعتماد به نفس می شود.
راهکارهایی برای افزایش عزت نفس
طبق گفته Toro (2010) ، استراتژی های مختلفی برای افزایش درک مثبت و افزایش اعتماد به نفس از خود وجود دارد ، مانند:
– افزایش مهارت های حل مسئله ، زیرا اغلب اعتماد به نفس تابعی از توانایی فرد در حل مشکلات است.
– اجرای گفتگوی مثبت داخلی (خود صحبت یعنی با خودتان صحبت کنید). عزت نفس در حقیقت می تواند از طریق گفتگوی مثبت با خود ، با استفاده از صدای درونی خود افزایش یابد. به عبارت دیگر ، اگر ما ابتدا پیام های مثبتی به ذهن خود بفرستیم ، خود ادراک به احتمال زیاد بهبود می یابد.
– تجدید ساختار سبک انتساب ، با هدف ما در رسیدن به عینیت بیشتر ، به لطف آن ، ما به عنوان مثال می توانستیم وقایع یا موقعیت هایی را که به ما وابسته نیستند ، تفسیر کنیم و به سادگی نامطلوب نباشیم.
– بهبود خودکنترلی؛
– اصلاح استانداردهای شناختی؛ در واقع با قرار دادن انتظارات بیش از حد بالا ، ما خطر عدم تحقق آنچه انتظار می رود و بنابراین تأثیرگذاری بر ادراک خود را بر عهده می گیریم.
– افزایش مهارت های ارتباطی
عزت نفس و تصویر بدن
به گفته روان درمانگر لوکا سایتا ، سه مکانیزم وجود خواهد داشت که می تواند در ایجاد تصویر بدن منفی ایجاد کند ، یعنی:
– حمله مستقیم یا غیرمستقیم
– طرح
– برچسب زدن
در حالت اول ، شخص به بدن خود حمله می کند ، مستقیم یا غیرمستقیم، مثلا در ذهن خود می گویید (“شما واقعاً امروز وحشتناک به نظر می رسید!”)؛
در حالت دوم ، کسی ، به طور ناخودآگاه ، برای خلاص شدن از ویژگی های جسمی خود که غیرقابل قبول است ، آنها را به شخص دیگری نسبت می دهد (به عنوان مثال ، مادری که به دختر خود می گوید “آن لباس را نپوش ، چاق می شوی”)
در حالت سوم ، برچسب ها به شخص نسبت داده می شوند (“بینی بزرگ” ، “پاگنده”)
وقتی شخص دائماً از این نوع تحت تأثیر منفی قرار می گیرد ، جای تعجب نیست که او یاد می گیرد که خود را تنها و فقط از طریق لنزهای تحریف شده ببیند. تأثیرات چنین نگرشی را نباید دست کم گرفت: تصویر بدن ، روشی که می بینیم و خودمان را به دیگران عرضه می کنیم از نظر اعتماد به نفس پیامدهای بسیار عمیقی دارد ؛ به عبارت دیگر ، دیدن خود زشت ، درک نکردن خود ناکافی عواقبی دارد که نه تنها بدن بلکه ذهن را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.
واضح است که این یک تجربه کاملاً شخصی و ذهنی است. همانطور که در تجربه روزانه هر یک از ما مشاهده می شود ، افرادی زیبا به نظر می رسند که به هر حال به طور مداوم ناکافی زندگی می کنند و همیشه به دنبال چیزی هستند که گم شده اند تا در نهایت احساس راحتی در بدن خود داشته باشند. در عین حال ، افرادی هستند که علی رغم داشتن نقایص کوچک ، عاشق یکدیگرند ، بدن خود را با آرامش زندگی می کنند و همچنین این آرامش را از نظر اعتماد به نفس به خارج منتقل می کنند.
به همین دلیل کمک به شخصی که خود را نمی پذیرد و تمایل به بزرگنمایی نقایص خود دارد ، اهمیت پیدا می کند ، در مواردی که نتوانسته زندگی پاداش دهنده را طی کند ، از اعتقادات نادرست که در پایه خود ادراک است آگاه می شود. تا آنها را در معرض نمایش بحرانی قرار دهند و تصویر مثبتی بدست آورند.
برای انجام این کار ، نویسنده راهکارهایی را پیشنهاد می کند ، که از طریق برچسب های رقابت و یادگیری دفاع از خود در برابر حمله به تصویر خود شخص ، حتی و به ویژه هنگامی که این حملات از طرف افراد قابل توجهی انجام می شود ، پیشنهاد می کند.
در تجزیه و تحلیل نهایی ، باید این نکته را در نظر داشت که ذهن “مانند یک لنز است: دید از خود و بدن فرد از طریق این لنز صورت می گیرد که می تواند آنچه را که مشاهده می کند ، تغییر شکل ، تغییر شکل ، گسترش داده یا تحریف کند”.
بنابراین ما باید در مورد این لنز و فیلترهای آن بیاموزیم ، زیرا این امر نه تنها در نحوه دیدن بدن ما بلکه در روشی که به طور کلی خودمان را می بینیم تأثیر می گذارد. به نوبه خود ، روشی که خودمان می بینیم پایه و اساس روش نگاه ما به محیط ، زندگی ماست.
برای این کار باید بینش های تحریف شده ای را که اجازه نمی دهد همدیگر را دوست داشته باشیم ، خنثی کنیم.
به قو ( اردک ) خود فرصت دهید و هرگز به کسی اجازه ندهید که شما را متقاعد کند که شما فقط یک جوجه اردک زشت هستید و هیچ چیز شما را تغییر نخواهد داد.
عزت نفس و شبکه های اجتماعی
طبق نتایج یک تحقیق آمریکایی ، استفاده از شبکه اجتماعی فیس بوک به نفع افزایش عزت نفس و افزایش اعتماد به نفس شخص است. این تحقیق توسط هنکوک و همکارانش از دانشگاه کرنل (نیویورک) انجام شد و 63 دانشجو از همان دانشگاه درگیر شدند.
شرایط آزمایش به شرح زیر ساخته شده است: دانش آموزان گروه اول می توانند بدون هیچ گونه مانعی آزادانه در فیس بوک حرکت کنند ، اما افراد گروه دوم در مقابل مانیتور خاموش قرار داشتند. سرانجام ، گروه سوم دانش آموزان جلوی آینه ها ایستادند ، جلوی مانیتورها قرار گرفتند. بعد از گذشت سه دقیقه ، به هر شرکت کننده آزمون داده شد تا عزت نفس خود را ارزیابی کند. در گروه کنترل میزان عزت نفس افزایش نیافته است ، یعنی دانش آموزانی که تماشای رایانه ها را خاموش کرده اند و آنهایی که در جلوی آینه ها قرار دارند ، افزایش یافته است ، در حالی که دانش آموزانی که در فیس بوک گشت و گذار کرده بودند ، از افزایش قابل توجهی در عزت نفس خبر دادند.
هنكوك و همكاران خود تصور می كردند كه فیس بوك تصویری مثبت از خودمان نشان می دهد ، در حالی كه برعكس ، آینه ما را به یاد می آورد كه واقعاً كدام هستیم و بنابراین می تواند تأثیر منفی بر عزت نفس ما بگذارد.
البته همه کاربران عادی تحت تأثیر افزایش عزت نفس و افزایش اعتماد به نفس قرار نمی گیرند ، در واقع برخی تحقیقات حاکی از ارتباط بین استفاده فشرده از فیس بوک و خودشیفتگی و به طور کلی تر بین استفاده از شبکه های اجتماعی و سایر آسیب شناسی ها است.
عزت نفس و زورگویی
به نظر می رسد که عزت نفس و افزایش اعتماد به نفس نسبت به خودمان ممکن است در قلدری و زورگویی تأثیر داشته باشد. با این حال ، در ادبیات ، رابطه بین عزت نفس و قلدری داده های جزئی متناقض را ارائه می دهد.
به نظر می رسد اکثر مطالعات موافق هستند که کودکان مورد آزار و اذیت از عزت نفس کم رنج می برند ، نسبت به خود و مهارت های خود نظر منفی دارند
از طرف دیگر قلدری ها اغلب با عزت نفس بالا مشخص می شوند. در یک تحقیق مهم در مورد موضوع (سلمیوی ، 1999) عزت نفس در 14 و 15 سال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که زورگویان دارای عزت نفس بالاتر از میانگین ، همراه با خودشیفتگی و توهمات عظمت هستند. یک مطالعه دیگر نشان داد که زورگویی ها موضوعات عامه ای هستند ، به همین دلیل محققان گمان می کنند که محبوبیت می تواند منجر به افزایش عزت نفس و رفتار پرخاشگرانه شود ، زیرا قلدری از مجازات شدن توسط گروه همسالان نمی ترسد. (کاراویتا ، دی بالسیو ، 2009).
با این حال ، این داده ها چندین بار رد شده است ، زیرا واقعیت این است که افراد متجاوز خود را خوش بینانه می دانند ، به معنای واقعی بودن آنها نیست. غالباً اتفاق می افتد که افرادی که رفتار نافرمانی کرده اند ، خود را برتر و قدرتمند نشان می دهند ، اما در واقعیت ، این موضوع راجع به خودشان فکر نمی کنند.
داده هایی که این فرضیه را تأیید می کنند که زورگویان درک مثبتی از خود دارند ، معتقدند که غالباً متناقض است. به عنوان مثال ، سالمیوالی (1998) در قلدری ها اعتماد به نفس بالایی را در رابطه با روابط بین فردی و جذابیت جسمی و عزت نفس پایین نسبت به مدرسه ، خانواده ، رفتار و احساسات نشان داد (سلمیوالی ، 2001).
در پایان ، تحقیقات معتقدند که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و با عزت نفس پایین همبستگی دارند ، اما نقشی که عزت نفس در رفتار ضد اجتماعی قلدر بازی می کند کمتر مشخص است. همبستگی های حاصل از تحقیقات مختلف بین عزت نفس و رفتار پرخاشگرانه چندان همخوانی ندارد.
خودکارآمدی
اصطلاح خودکارآمدی (بندورا ، 2000) به معنای اعتماد به توانایی شخصی خود در تدوین استراتژی هایی است که به ما امکان می دهد با هرگونه واقعیتی به بهترین وجه روبرو شویم. مفهوم خودکارآمدی به متغیرهای زیادی بستگی دارد ، از جمله:
– نتیجه درخشان از موقعیتهای مشکل ساز قبلی که به آنها پرداخته شده است.
– تجارب متبحر ، با دیدن دیگران که با موقعیتهای دشوار موقعیتی روبرو شده اند و با پیروزی ظاهر شده اند.
– خودآگاهی مثبت؛
– وضعیت بهزیستی ( بهتر زندگی کردن ) ناشی از برگزاری تست های خواستار شده است.
– توانایی تصور برنده شدن در تجربه های دشوار.
همانطور که از این لیست مشخص است ، مفهوم خودکارآمدی نیز در ارزیابی هایی که فرد بر روی خود انجام می دهد دخالت می کند و در تحلیل نهایی ، عزت نفس خود را تعیین می کند.
راه کارهایی برای افزایش اعتماد به نفس :
شما می توانید تمام ابزارهای لازم برای رسیدن به اهداف خود را داشته باشید ، اما اگر به خودتان اعتقاد نداشته باشید شکست خواهید خورد.
نمی دانم چند بار این جمله را در دفترچه راهنمای رشد شخصی خوانده ام و آیا می دانید هر بار فکر می کردم؟ “این یک پاراگراف چیست؟ در پایان اگر استراتژی هایی که آنها پیشنهاد می کنند موثر واقع نشود ، همیشه تقصیر من این است که به اندازه کافی باور نکرده ام! بنابراین همه خوب هستند! “. با این وجود پیوند بین موفقیت و اعتماد به نفس غیرقابل انکار است.
اگر آن را باور نکنید ، اما به ویژه اگر به خودتان اعتقادی نداشته باشید ، هر تلاشی بیهوده خواهد بود. به طور خلاصه ، اعتماد به نفس ، به اصطلاح عزت نفس ، سرزمینی است که قلعه موفقیتهای خود را بنا می کنید: اگر این سرزمین شکننده ، متناقض و گل آلود باشد ، “قلعه” شما در اولین باران فرو می رود (بخوانید: چالش زندگی ).
اما خبرهای خوبی وجود دارد: هر چقدر که برعکس بتوانیم اطمینان داشته باشیم ، اعتماد به نفس ذاتی نیست؛ این یکی از بسیاری از خصوصیات ذهنی است که می توانیم با استفاده از استراتژی های مناسب ، توسعه ، تقویت و افزایش دهیم.
1. وعده های خود را حفظ کنید.
اعتماد به نفس خودمان را از دست می دهیم وقتی که وعده هایمان را مدت طولانی نکشیده ایم. در تاریخ اول ژانویه (یا به محض بازگشت از تعطیلات) قول می دهیم شکل خود را به دست بیاوریم و ناگزیر می شویم یک سال بعد خود را ضعیف تر و بی تحرک تر از همیشه خواهیم کرد. اگر می خواهید اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید ، به خودتان وعده های کمی بدهید ، آنها را واقع بینانه کنید و مهمتر از همه آنها را حفظ کنید.
2. یک هدف کوچک تنظیم کنید و به آن برسید.
بسیاری از پارا گوروس ها معتقدند که برای موفقیت در زندگی باید برای خود اهداف بلندپروازانه قرار دهید: اگر مدت طولانی است که خود را اهدافی تعیین کرده اید که به موقع برآورده نشده اید ، رسیدن به هدف غیرممکن دیگر ، راه مطمئن برای شکست است. اهداف فقط در صورتی کار می کنند که به شما کمک کنند یک دایره با فضیلت را تحریک کنید و در آن هر هدفی که بدست می آید جایزه ای کسب می کند که به شما انگیزه می دهد تا به اهداف مهمتری نیز برسید: من آن را الگوریتم کوچک موفقیت می نامم. اگر می خواهید این حلقه فضیلت را نیز ایجاد کنید ، از دادن اهدافی به خودتان که حتی به آن اعتقاد ندارید متوقف کنید: به خود یک هدف کوچک ، یک هدف نزدیک به زمان اختصاص دهید ، اما برای رسیدن به آن همه تلاش خود را انجام دهید. اهدافی که ما خودمان تعیین می کنیم باید با مسیری که می خواهیم در زندگی خود دنبال کنیم سازگار باشد: اگر شما نمی دانید کدام راه برای چرخش است ، می توانید با این 10 سؤال شروع کنید.
3. یک عادت کوچک را تغییر دهید.
صحبت از اهداف کوچک: آیا می خواهید به عقیده خود باور کنید؟ عادت روزانه خود را تغییر دهید. متوقف کردن سبک های تغییر “رادیکال” در زندگی : آنها به یک تراشه سرخ شده محبوب مورد علاقه شما نیست. یک عادت کوچک و تنها یک عادت کوچک را که می خواهید از بین ببرید ، تغییر یا ایجاد کنید ، انتخاب کنید. 30 روز به آن اختصاص دهید و به عادت بعدی بروید.
4- آموزش.
اگر به طور مرتب آموزش نبینید ، در اینجا عادت شماره 1 وجود دارد که به شما کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را بازیابی کنید و در نهایت زندگی خود را تغییر دهید. آموزش مداوم چیزی فراتر از سلامت ، رفاه و آمادگی جسمانی است: ورزش یک مدرسه زندگی است. هرگونه فعالیت بدنی نیاز به تاب آوری ، عزم ، انگیزه دارد. همه چیزهایی که بین دستگاه های یک سالن ورزشی ، استخرهای استخر و خیابان های یک ماراتن یاد می گیرید را می توانید در میزهای دانشگاه یا روی میز دفتر خود پیدا کنید. برای تقویت روحیه ، عضلات خود را آموزش دهید. احساس نمی کنید که برای عضویت در سالن بدنسازی هزینه کنید؟ در اینجا یک برنامه آموزشی مؤثر وجود دارد که با استفاده از آن می توانید این عادت جدید را از خانه برقرار کنید. هیچ بهانه ای نیست
5- لبخند بزنید.
آیا می توانید برای حل مشکلات خود کاری انجام دهید؟ لبخند بزنید و این کار را انجام دهید. آیا نمی توانید کاری کنید که آنها را حل کنید؟ لبخند بزن و لعنتی نکن به طور خلاصه ، لبخند را فراموش نکنید: این یک ژست ساده اما در عین حال مؤثر برای بهبود روحیه شما و تقویت اعتماد به نفس شماست.
6. قانون 3 دقیقه را اعمال کنید.
گاهی اوقات در مکانی جدید کمی زمان نیاز است تا شما اعتماد به نفس کافی را بدست آورید. به طور دقیق ، در تجربه من ، در بعضی موارد ممکن است 3 دقیقه یا کمی بیشتر طول بکشد.
7. سپاسگزار باشید.
من قبلاً در مورد قدرت قدردانی به شما گفته ام. با این حال بسیاری از مردم هنوز هم متقاعد شده اند که سپاسگزار بودن چیز جدیدی برای افراد ساده لوح فقیر است. 5 سال گذشته است که هر شب 3 بار در دفترچه خاطرات خود می نوشتم که در طول روز از آنها سپاسگزارم: این باعث تغییر زندگی من شد. اگر یاد بگیرید که به آنچه در زندگی شما کار می کند تمرکز کنید ، به جای اینکه همیشه مانند یک نجوا شکایت کنید ، عزت نفس شما ناگزیر افزایش می یابد.
8- روی راه حل ها تمرکز کنید.
من به شما راز می گویم: همه ما مشکل داریم. من می دانم که احساس بدبخت ترین انسان در جهان چیزی است که شما به آن افتخار می کنید ، اما ادامه دادن به شما می گوید که زندگی شما چقدر بهم می خورد به سختی به شما کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را بازیابی کنید. به جای اینکه وسواس فکر کردن در مورد مشکلات خود داشته باشید ، یاد بگیرید که روی راه حل های ممکن برای این مشکلات تمرکز کنید.
9. به کسی کمک کنید.
جای تعجب است که چگونه اضطراب ترین و ناامن ترین افراد همیشه روی خود متمرکز می شوند ، در حالی که بی سر و صدا ترین و اعتماد به نفس ترین افراد از دیگران مراقبت می کنند. من نمی گویم شما باید به یک داوطلب آفریقا تبدیل شوید ، اما به جای اینکه همیشه بر شما گریه کنید ، صمیمانه نگران دیگران باشید ، به آنها گوش دهید و سعی کنید به آنها کمک کنید. کمک به کسی فقط به این دلیل که منتظر بازگشت آن شخص هستیم ، کاری فوق العاده ریاکارانه و خودخواه است. به شخصی خودخواهانه کمک کنید.
10. کتاب بخوانید.
در یک سال چند کتاب می خوانید؟ 10؟ 5؟ 1؟ هیچ کس! نه ، دستورالعمل های ایکه حساب نمی شود. حداقل 5 دلیل عالی برای خواندن 52 کتاب در سال وجود دارد ، اما تعداد آنها به کنار ، قوانین بیشتر و ایده های بیشتری ایجاد می شود. هرچه ایده های بیشتری ایجاد کنید و پروژه های بیشتری را نیز به مرحله اجرا درآورید. هرچه پروژه های بیشتری انجام دهید ، اعتماد به نفس شما بیشتر می شود.
11- یاد بگیرید.
هنگامی که ما در مورد یک موضوع آماده شده ایم ، نسبت به خودمان احساس اطمینان می کنیم. به همین دلیل دانش باعث افزایش عزت نفس ما می شود. نه تنها این ، بلکه برعکس نیز کار می کند: هرچه اعتماد به نفس ما از ابزارهای ما باشد ، عملکرد علمی ما بهتر می شود. اغلب با دانش آموزانی که ماه های کل خود را صرف کتاب می کنند تماس گرفته می شود و بعد از ترس اینکه آنها به اندازه کافی آماده نشده اند ، جلسه امتحان را به آخرین جلسه موکول می کنم. آیا می خواهید به خود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید؟ آماده شدن است. آیا می خواهید به خوبی آماده شوید؟ یاد بگیرید مطالعه کنید.
12. مثبت عمل کنید.
“فکر کردن مثبت” یکی از بسیاری از دستاوردهای رشد شخصی در دهه 80-90 بود. حقیقت این است که تفکر مثبت تغییری ایجاد نمی کند. آنچه واقعاً تفاوت را ایجاد می کند این است که مثبت عمل کنیم یا به اهدافمان عمل کنیم. وقتی یاد می گیرید که متفاوت از آنچه معمولاً انجام می دهید عمل و عمل کنید ، به یک فرد متفاوت تبدیل می شوید ، یک فرد با اعتماد به نفس و با اعتماد به نفس تر. مطمئن نیستم از کجا شروع کنیم؟ در اینجا 5 عمل عملی وجود دارد که اثبات شده برای من بسیار مؤثر است.
13. تعویق را متوقف کنید.
آیا می خواهید نسبت به خودتان احساس بهتری داشته باشید؟ به چیزی که خیلی وقت است استراحت می کنید فکر کنید و اول صبح آن را انجام دهید. اگر نمی توانید ، استراتژی خلا را اعمال کنید.
14. تختخواب خود را درست و مرتب کنید.
چه جهنمی است که بتوانید تختخواب را با اعتماد به نفس درست کنید ؟! زندگی در یک محیط هرج و مرج زیرا شما احمق هستید ، خلاق هستید ، بیایید با آن روبرو شویم ، حقیقت این است که ما تنبل هستیم و هرچه بیشتر رها شویم ، عزت نفس ما بیشتر می شود. کمی بعد از بیدار شدن از خواب سعی کنید تختخواب خود را مرتب کنید : این یک ژست ساده است اما با پیامدهای غیر منتظره؛ حتی کسانی هستند که با شروع این ژست ، زندگی خود را متحول کرده اند.
15. تصویرسازی کنید ، آن را تقلبی کنید تا زمانی که درست کنید.
این گفته آمریکایی که به معنای واقعی کلمه به معنای “تظاهر کردن تا رسیدن به موفقیت” است ، مبانی روانشناختی بسیار محکمی تری دارد که فکر می کنید. یکی از قشرهایی که در روان درمانی شناختی رفتاری مورد استفاده قرار می گیرد برای کمک به افراد مبتلا به عدم اعتماد به نفس بلکه اضطراب و حملات هراس ، دقیقاً در فشار آوردن بیمار به سمت عمل است که گویی هیچ نوع اختلال ندارد ، استفاده از آنچه که این تکنیک نامیده می شود ، است. از “انگار” به شخصی که دوست دارید از الان 1 سال بشود فکر کنید و شروع به بازیگری کنید … “انگار” شما قبلاً آن شخص بودید. این تکنیک بسیار قدرتمند است و تصادفی نیست اگر به دنبال یک دوره تدریجی هستید که به شما منجر شود تا اعتماد به نفس خود را به دست بیاورید ، روزی یک بار ، یک بار یک چالش ، به شما توصیه می کنم انجام دهید.
16. با شرایطی روبرو شوید که باعث ناراحتی شما شود.
منظور از این جمله یعنی از منطقه امنی ذهن خود خارج شوید . مربیان باحال می گویند ، “از منطقه راحتی خود خارج شوید”. نکته این است که عزت نفس به صورت لایه ای ساخته می شود ، حافظه بعد از حافظه. اگر در حافظه خود از موقعیتهای گذشته با موفقیت خطاب داشته باشیم ، به خودمان و به معنای خود اطمینان داریم. اگر هر بار که با یک وضعیت ناراحت کننده روبرو شدید ، فرار می کنید (یا همانطور که روانشناسان می گویند از آن اجتناب کنید) ، ناگزیر مغز شما شروع به متقاعد کردن خود می کند که قادر نیستید با آن وضعیت روبرو شوید: آن را انکار می کنید. به محض این که فرصت دارید ، به تدریج با موقعیت هایی روبرو شوید که باعث ناراحتی شما می شود. به ترس در چشم ها نگاه کنید و آنها را بفهمید که چه کسی مسئول است.
اگر کمی به خود و مهارت های خود اعتقاد دارید ، فقط یکی از این 16 استراتژی را انتخاب کنید و سعی کنید آن را در حال حاضر در این هفته عملی کنید تا بتوانید برای افزایش اعتماد به نفس خود کاری کرده باشید. تغییرات هرگز در یک روز واحد اتفاق نمی افتد ، اما هرگونه تغییر در یک روز مشخص شروع می شود. امروز می تواند آن روز باشد. این به شما بستگی دارد.
پیشنهاد انگیزه جو :
سابلیمینال ایجاد شادی درونی و رسیدن به انگیزه + خودهیپنوتیزم رایگان