تعصب ناخودآگاه چیست؟ چگونه آن را برای رسیدن به بهترین حالت محدود می کنید؟

با تعدد انواع تعصبات که می توانند باعث سردرگمی شوند ، ابتدا به موضوع سوگیری شناختی می پردازیم و سپس به سوگیری ناخودآگاه می پردازیم. زیرا هر دو نوع تأثیر مستقیمی در زندگی شما دارند ، زیرا به نحوه تفکر شما درباره خود و دیگران مربوط می شوند.

اگر می خواهید از روابط خود محافظت کنید و تصمیمات خوبی درباره دیگران بگیرید ، باید بدانید که این تعصبات به چه معناست. پس از روشن شدن این موضوع ، می توانیم تعصب ناخودآگاه را با عمق بیشتری کشف کرده و به آن بپردازیم.

سوگیری شناختی: h2>

سوگیری شناختی نوعی خطای ذهنی است که منجر به سو mis تفاهم در واقعیت می شود و در نتیجه ممکن است از ایمن ترین راه برای رسیدن به اهداف خود دور شویم.

این اشتباهات معمولاً همه زمینه های زندگی ما را تحت تأثیر قرار می دهد ، از سلامتی ، روابط ، خرید. گرفتار شدن در یک سوگیری شناختی همیشه به ما آسیب می زند. دلیل این امر این است که احتمال دستیابی به خواسته های ما را کاهش می دهد.

سوگیری شناختی مربوط به تصمیم و قضاوت است و نه خلق و خوی. با این حال ، برخی از سوگیری های شناختی می تواند منجر به خلق و خوی مثبت شود ، مانند: تمایل به خوش بینی و اعتماد به نفس بیش از حد. اما به طور کلی ، به دلیل پیامدهای فاجعه بار این تصمیم خطرناک ، صرف کشف سوگیری های شناختی ما را در یک حالت منفی قرار خواهد داد.

سوگیری ناخودآگاه: h2>

ناخودآگاه (تعصب نهفته) با سوگیری شناختی متفاوت است. این به اشکال ناخودآگاه تبعیض و کلیشه های مربوط به جنسیت (گرایش جنسی) ، نژاد ، توانایی ، سن و غیره اشاره دارد.

گرچه تعصبات شناختی ممکن است گاهی به تفکر و الگوهای احساس تبعیض آمیز منجر شود ، آنها دو مفهوم جداگانه و متفاوت هستند. تعصبات شناختی در بین انسانها شایع است و ارتباط مستقیمی با مغز ما دارد. در حالی که تعصب ناخودآگاه به درک بین گروه های مختلف مربوط می شود ، که ویژگی جامعه ای است که در آن زندگی می کنیم.

به عنوان مثال: ما در حال حاضر علاقه مند نیستیم که افراد را بر اساس اینکه آیا از یک خانواده اصیل هستند قضاوت کنیم ، اما این تمایز قرن ها پیش در اروپا رایج بود.

سوگیری ناخودآگاه و رفتار تبعیض آمیز: h2>

من اغلب از طرف سازمانها به عنوان سخنگوی تنوع و شمول برای مقابله با تبعیض رفتاری ناخودآگاه دعوت می شوم ، و هنگامی که در گفتگوها درباره سیاه پوستان آمریکایی و میزان آزار و اذیت و خشونت پلیس آنها نسبت به سفیدپوستان شرکت می کنم. برخی از شرکت کنندگان – معمولاً سفیدپوست – گاهی اوقات سعی می کنند از پلیس دفاع کنند ، با این استدلال که سیاه پوستان از سفیدپوستان خشونت و قانون شکنی بیشتری دارند. آنها با این کار ، آزار و اذیت پلیس را به ویژگیهای درونی سیاه پوستان نسبت می دهند ، نه به رفتار ظاهری پلیس. یعنی سیاه پوستان لیاقت آن را دارند.

تحقیقات نشان می دهد – همانطور که در پاسخ به این افراد نشان دادم – سیاهپوستان هنگام انجام همان کار توسط پلیس با آزار و اذیت و آزار و اذیت توسط پلیس بسیار بالاتر قرار می گیرند. دستگیری و تحقیق.

از طرف دیگر ، یک فرد سفید پوست که در برابر دستگیری مقاومت می کند ، کمتر از یک سیاه پوست مورد ضرب و شتم شدید قرار می گیرد. آمارها از میزان آزار و اذیت و خشونت علیه سیاه پوستان آمریکایی توسط پلیس خبر می دهد که بیشتر به دلیل تعصب اعمال شده توسط افسران است.

با این حال ، من مراقب هستم تا روشن کنم که این تمایز لزوماً عمدی نیست. گاهی اوقات این امر واقعاً عمدی است و افسران پلیس آگاه سفیدپوست معتقدند که سیاه پوستان آمریکایی بسیار بیشتر از سفیدپوستان سزاوار بررسی هستند. اما در مواقعی دیگر ، این رفتار تبعیض آمیز ناشی از فرایندهای فکری ناخودآگاه و ضمنی است که افسر پلیس وقتی از آنچه اتفاق می افتد با آن موافقت نمی کند.

بعد از درک اینکه سوگیری ناخودآگاه وجود دارد ، مرحله بعدی یادگیری شناختن آن برای کاهش آن است. بنابراین در ادامه ، من سه نکته مهم را جمع بندی کردم که باید هنگام بررسی سوگیری بیشتر ناخودآگاه مورد بحث در نظر گرفته شود.

چگونه تعصب ناخودآگاه را کاهش می دهید؟ h2>

اگر می خواهید سوگیری ناخودآگاه را کاهش دهید این سه نکته مهم را بخاطر بسپارید:

1 سوگیری ناخودآگاه یک مسئله روش شناختی است: h3>

وقتی فهمیدیم که سوگیری ناخودآگاه مسئله ای روش شناختی است ، می فهمیم که فرهنگ های درونی ابتدا باید مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرند.

تحقیقات نشان می دهد بسیاری از افسران پلیس سیاه پوست نسبت به شهروندان سیاه پوست تعصب ناخودآگاه دارند و هنگام ارزیابی مظنونان نسبت به سفیدپوستان منفی تر به آنها نگاه می کنند.

پیش داوری ناخودآگاه توسط برخی – اما نه همه – افسران پلیس سیاهپوست به روشن شدن این نکته کمک می کند که منشأ این تعصبات عمدتاً فرهنگ داخلی ادارات پلیس است و نه نگرش های نژادپرستانه قبل از پیوستن فرد به کلانتری. این فرهنگ ها از طریق قوانین داخلی ، سیاست ها و رویه های آموزشی تقویت می شوند.

بنابراین ، هر بخش پلیس که می خواهد تعصب ناخودآگاه را برطرف کند ، باید به جای اینکه نژادپرستی را به افسران منفرد نسبت دهد ، ابتدا فرهنگ درونی را مورد توجه قرار دهد.

به عبارت دیگر: به جای اینکه بگویید “در یک جعبه سیب خوب چند سیب بد وجود دارد” ، نکته اصلی این است که تشخیص دهید که سوگیری ناخودآگاه یک مسئله سیستماتیک است که باید رفع و به حداقل برسد.

2. شرمندگی در تعصب ناخودآگاه وجود ندارد: h3>

یک مسئله مهم دیگر باید برجسته شود. این است: هیچ شرم و شرم در ایده سوگیری ناخودآگاه وجود ندارد ، زیرا از اشتباهات فرد ناشی نمی شود.

هنگام اتخاذ این روش برای تفکر ، می توان از برخورد با موضع دفاعی یا نادیده گرفتن افراد مربوطه جلوگیری کرد. به آنها کمک می کند تا بهتر آن را بپذیرند و پردازش کنند.

سوگیری ناخودآگاه معمول است و اغلب ارزشهای آگاهانه ما را نشان نمی دهد. هر یک از ما اعتقادات و تعصبات ناخودآگاه داریم که ناشی از تمایل ما برای دسته بندی افراد در گروه های اجتماعی است ، و این به طور طبیعی به عنوان راهی برای اجداد ما برای کمی سازی تهدید بالقوه تکامل یافته است. متأسفانه ، این به خوبی در زندگی در حال توسعه منعکس نشده است.

3 کاهش و جلوگیری از سوگیری ناخودآگاه به تلاش مداوم نیاز دارد: h3>

پس از ارائه آمارهای اضافی و بحث در مورد ایده سوگیری ناخودآگاه ، این مشکل با عموم مردم حل و فصل می شود. با این حال ، از رفتار بعدی برخی افراد به نظر می رسد که آنها بلافاصله این شواهد را جذب نمی کنند ، زیرا برای آنها راحت است که باور دارند افسران پلیس حق دارند و هرکسی که پلیس هدف آن را بگیرد ، شایسته آن است. برعکس ، آنها خیلی قبول ندارند که با توجه به چالش های ساختاری این کشور ، تلاش بیشتری برای محافظت از سیاه پوستان از خشونت پلیس لازم باشد.

مسئله تعصب ناخودآگاه ممکن است با غریزه و طرز تفکر آنها منطبق نباشد ، و آنها این مفهوم را با وجود شواهد کافی در مورد نقش آن در بین پلیس رد می کنند.

برای ایجاد تغییر یک سری مکالمه و اقدامات پشت سر هم لازم است. هیچ آموزش واحدی نمی تواند در کاهش سوگیری ناخودآگاه آنها مثر باشد.

خلاصه: h3>

مثالها و نکات بالا الگوهای گسترده ای را نشان می دهد که ما باید آنها را دنبال کنیم تا سوگیری ناخودآگاه را تشخیص دهیم و بتوانیم تعیین کنیم که آیا و نوع مداخله برای رفع آن لازم است.

متأسفانه ، واکنش های غریزی ما را وادار می کند که وقتی از شهود خود پیروی می کنیم ، به اشتباه قضاوت کنیم. بنابراین تعصبات ناخودآگاه موضوعی روش شناختی است که برای تصمیم گیری بهتر باید به آن توجه شود.

ما باید بدانیم که چه نوع مشکلاتی ناشی از سوگیری ناخودآگاه است ، سپس عادات ذهنی صحیح را برای کمک به ما ایجاد کنیم بهترین تصمیمات را بگیرید a>؛ و باید بدانید که یک بار تمرین برای انجام این کار کافی نیست ، بلکه به یک تعهد طولانی مدت ، نظم و انضباط مداوم و تلاش برای غلبه بر تعصب ناخودآگاه و کاهش اثرات آن نیاز دارد. بنابراین همین حالا شروع کنید.

منبع